Leuvehaven Rotterdam, uitgave Newton & Co. London,
🎨 kleur/bewerking: Emiel Verwijst.
Leuvehaven Rotterdam (ingekleurde foto #106).
Tag: Rotterdam
Rotterdam, spoorweg viaduct over het Hofplein (ingekleurde foto #103).
Spoorbrug van het luchtspoor over de Rottekolk vanaf Station Delftse Poort (DP) in zuid-oostelijke richting. Links de Blauwe Molen aan de Pompenburg. Op de achtergrond de toren Stadhuis Kaasmarkt.
Rechts naast die paal nog een glimp van de Sint Laurenstoren.
📷 Fotograaf onbekend, 🎨 Emiel Verwijst. Bron BB R’dam.
Rotterdam, Boompjes (ingekleurde foto #063)
Rotterdam, Boompjes / Terwenakker. Eens een chique boulevard met lindebomen. Tegenwoordig een drukke verkeersader.
Wikipedia: Rond 1600 had Rotterdam zich ontwikkeld tot een landstad annex waterstad. Tussen de Leuvehaven en de Oude Haven was een wandelpromenade aangelegd waarop in 1615 een dubbele rij lindebomen werd geplant. Aflopend naar het water werden wilgen geplant. De komst van dit weelderige groen zorgde er al snel voor dat de Rotterdammers de wal ‘De Boomptjens’ noemden. Bijna twee eeuwen later werd de wal gedurende een korte periode anders genoemd vanwege de geboorte van een kind van Keizer Napoleon in 1811. De Boompjes werd toen omgedoopt in Quai Napoléon of Napoleons Kaay.
De recreatieve functie bleef tot in de 19e eeuw op de voorgrond. Na 1878 met de aanleg van de Willemsbrug ging de verkeersfunctie overheersen. In de meidagen van 1940 was de Boompjes de frontlinie, hetgeen tot veel schade leidde. Het bombardement op Rotterdam verwoestte daarna het overgrote deel van de bebouwing waaronder het Oostindisch Huis, de Zweedse Zeemanskerk en de synagoge van de Nederlandse Israëlitische Gemeente.
De Boompjes is tegenwoordig een belangrijke verkeersader in het verlengde van de Maasboulevard. Aan de Boompjes staan het voormalig hoofdkantoor van Nedlloyd (de Willemswerf), het kantoor van Rijkswaterstaat Zuid-Holland en het bijkantoor van De Nederlandsche Bank.
De Boompjes liggen op deltahoogte, de kade langs de Maas ligt enkele meters lager en heet Boompjeskade. Hier bevinden zich enkele horeca-gelegenheden. In de zomer ligt hier het Rotterdamse stadsstrand. Gedurende het gehele jaar wapperen er, dag en nacht, 230 vlaggen op de Boompjes (’s nachts verlicht). Het zijn 170 landenvlaggen van alle nationaliteiten die in Nederland verblijven en 60 vlaggen van sponsors.
📷 Unknown. 🎨 Color: Emiel Verwijst.
Schiekade Rotterdam (ingekleurde foto #097).
De Rotterdamse Schie, de vaart die liep van Overschie naar Rotterdam. De naam “Schiekade” is ontleend aan de vaart.
Ze sloot aan op de toen reeds bestaande Delftse of Oude Schie, die Delft met Overschie verbond. Ter plaatse van het latere Hofplein kwam de Schie uit in de Kolk. De West-Schiekade gelegen tussen de Heulbrug en Overschie en vroeger vaak Lugt of Trekweg genoemd, werd als rijweg naar Delft gebruikt, heette sinds 1904 Schieweg. Rotterdam besloot in 1939 tot demping van het gedeelte van de Schie, gelegen tussen het Hofplein en het Stadhoudersplein en geschiedde voor een groot gedeelte met het puin van de huizen, die verwoest waren bij het bombardement. Sindsdien is een bekend Rotterdams gezegde “Eerst lag de Schie in Rotterdam, thans ligt Rotterdam in de Schie” (samenvatting info uit Rotterdams archief).
Deze foto is genomen vanaf de Schiebrug en we kijken hier over de Rotterdamse Schie. Links van de Schie heette het de Schiekade W.Z. (west-zijde), rechts van de Schie heette het de Schiekade O.Z. (oost-zijde). Het viaduct is van het Luchtspoor en gaat naar links naar Station Rotterdam DP (Delftse Poort). De molen links is de “Molen de Haas” (stellingmolen). Molen De Haas stond tussen de Schiestraat en de Delftsestraat.
Deze zogenaamde kabinetfoto komt uit een Leporelloalbum met foto’s van Rotterdam, uitgave van Andries Jager (Amsterdam). Foto wordt toegeschreven aan Andries Jager, maar kan ook van Pieter Oosterhuis zijn (fotograaf waarmee hij samenwerkte).
🎨 Kleur: Emiel Verwijst© (foto is van een niet al te beste kwaliteit).
Groote Schouwburg Rotterdam (ingekleurde foto #064).
Groote Schouwburg Rotterdam, Aart van Nesstraat. Opening 1887, na bombardement op Rotterdam in mei 1940 gesloopt – hoewel restauratie zeker mogelijk was geweest, aldus diverse bronnen op internet. Niet één foto in kleur kunnen vinden van dit toch wel bijzondere gebouw. Dus zelf maar eens een poging gewaagd. 🎨 ingekleurd door: Emiel Verwijst.
Rotterdam, Delftsche Poort (ingekleurde foto #041).
Rotterdam, Delftsche Poort. Photo: Unknown. Color: Emiel Verwijst©.
Wikipedia: De Delftsche Poort in Rotterdam was een stadspoort waarvan de laatste in 1764 werd gebouwd naar een ontwerp van architect Pieter de Swart. Het was reeds de derde poort op die plaats: de voorgaande twee waren wegens bouwvalligheid gesloopt. De eerste poort werd in de Middeleeuwen gebouwd en kreeg de naam de Noorderpoort en had een voorpoort. De tweede St. Joris- of Delftsche Poort werd in 1545 gebouwd.
In de jaren 30 van de 20e eeuw stond de poort in de weg: Rotterdam wilde een betere doorstroming van het toenemende verkeer. Men besloot de poort zo’n honderd meter te verplaatsen (afbreken stuitte op te veel weerstand). In 1939 begon men met de verplaatsing van het geheel. De onderbouw was in 1940 gereed, tijdens het bombardement werden zowel dit gedeelte als de opgeslagen beeldhouwwerken beschadigd. Een jaar later werd besloten dat “naar het inzicht van de meerderheid van de geraadpleegde deskundigen de poort niet meer afgebouwd kon worden en moest zij geheel verdwijnen”. Enkele sierwerken werden gered en opgenomen in de muren van de gebouwen op de hoek van het Stadhuisplein. Vijftig jaar later werd er op nagenoeg de oorspronkelijke plaats van de Delftsche poort aan het Pompenburg een reconstructie in staal opgericht, ontworpen door de kunstenaar Cor Kraat. Rond de poort zijn enkele restanten opgesteld van de gebeeldhouwde ornamenten die de oorspronkelijke poort sierden.
Bijenkorf te Rotterdam (ingekleurde foto #027).
De voormalige Bijenkorf te Rotterdam. Color: Emiel Verwijst ©.
Ontworpen door de beroemde architect Willem Marinus Dudok, ook wel Stad van licht genoemd. Het gebouw werd in 1930 geopend en was het grootste en modernste warenhuis van Europa. Een sprookjespaleis van glas en steen, vol luxe producten uit de hele wereld. In mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest door het Duitse bombardement op Rotterdam. Midden jaren vijftig werd het restant afgebroken en sindsdien is dit meesterwerk van ’s lands beroemdste bouwmeester in de vergetelheid geraakt (tekst Peter Veenendaal). Zwart/wit foto is afkomstig van Jan Sluiter.
Rotterdam, Laurenskerk (ingekleurde foto #043).
Rotterdam, Laurenskerk (ca. 1926). Fotograaf: onbekend.
Ingekleurd: https://www.facebook.com/DutchHistoryInColor / Emiel Verwijst©.
Van Nellefabriek, Rotterdam (ingekleurde foto #029).
Van Nellefabriek, Rotterdam. Foto: Vogel, Carel L. de, 1951, Anefo. Ingekleurd: Emiel Verwijst.https://www.facebook.com/DutchHistoryInColor/
Wikipedia: De voormalige Van Nellefabriek aan de Delfshavense Schie in Rotterdam geldt als het voornaamste industriële monument in Nederland. Dit is als zodanig ook wereldwijd erkend, toen het in juni 2014 tot UNESCO werelderfgoed werd verklaard. De voormalige fabriek van firma Van Nelle, ontworpen door Leendert van der Vlugt van het architectenbureau Brinkman & Van der Vlugt in samenwerking met constructeur Ir. J.G. Wiebenga, is een schoolvoorbeeld van het Nieuwe Bouwen. In 1916 kocht de firma Van Nelle een terrein langs de Schie in de toenmalige gemeente Overschie. Hier werd tussen 1927 en 1930 onder leiding van Cees van der Leeuw de fabriek gebouwd door J.A. Brinkman en L.C. van der Vlugt. De Van Nellefabriek biedt tegenwoordig onderdak aan uiteenlopende bedrijven op het gebied van media en design. Daarnaast wordt een aantal ruimten gebruikt voor vergaderingen, congressen en evenementen.
Van Nelle was een Rotterdamse fabrikant van shag, sigaretten, koffie en thee. Op 1 oktober 1954 trok de laatste Van der Leeuw zich terug uit de directie. Van Nelle werd toen een naamloze vennootschap. In 1977 verwierf het Amerikaanse Standard Brands na een jarenlange samenwerking alle aandelen van Van Nelle. In 1985 werd het bedrijf – door een zogenaamde managementbuy-out – weer geheel zelfstandig. In 1989 werd Van Nelle overgenomen door concurrent Sara Lee/Douwe Egberts. Douwe Egberts sloot alle productiefaciliteiten en reduceerde Van Nelle tot een merknaam. In 1998 heeft de Engelse firma Imperial Tobacco de shag- en sigarettenafdeling overgenomen, waarna de vestigingen in Drachten en Meppel gesloten werden. De eigenaar veranderde in 2016 zijn bedrijfsnaam naar Imperial Brands. Zie voor meer info Wikipedia.
"Dutch History In Color" (top ⏫) 